Στέλιος Ματζαπετάκης
25/10/2023
Όλοι γνωρίζουμε το αναπόφευκτο, κοινή είναι η μοίρα όπου υπάρχει ζωή. Ακόμα και πλανήτες, γαλαξίες θνήσκουν. Όπως έγραφες στην «Κόμη της Βερενίκης». Κι όμως πολλοί από αυτούς εξακολουθούν να φαίνονται στο στερέωμα, υπενθυμίζοντας την παρουσία τους κάποτε.
Γιώργο, η λάμψη σου ήταν πάρα πολύ έντονη για να σβήσει με τον φυσικό σου θάνατο.
Θα λάμπει για πολλές γενεές. Γιατί δεν υπήρξες κορυφαίος μόνο στην επιστήμη. Ήσουν προικισμένος με «στόφα» που της έδωσες αξία, προσφέροντάς την απλόχειρα σε σημαντικές δράσεις στη ζωή σου.
Στην Εθνική Λυρική Σκηνή, στο Μουσείο Νίκου Καζαντζάκη που είχα την ευτυχία να μου εμπιστευτείς φεύγοντας την Προεδρεία, αλλά και στην πολιτική ως ευρωβουλευτής με το Ποτάμι.
Απ’ όπου πέρασες χρωμάτισες με όμορφα χρώματα τη ζωή μας.
Καλό Κατευόδιο!
