Περιγραφή - Πληροφορίες

Αμέσως μετά το Όφις και Κρίνο, και μέχρι να φύγει για το Παρίσι, ο Καζαντζάκης δημοσίευσε μια σειρά λογοτεχνικών κειμένων στα περιοδικά Πινακοθήκη και Παναθήναια, υπογράφοντας με το ψευδώνυμο Κάρμα Νιρβαμή.

Τα περισσότερα είναι σύντομα και χαρακτηρίζονται «Πεζά ποιήματα» ή «Πεζοτράγουδα»· τα θέματά τους είναι ο έρωτας, ο θάνατος και η ομορφιά, ενώ το κλίμα της ηδονής και του αισθησιασμού παραπέμπει στην ατμόσφαιρα του Όφις και Κρίνο.

Εξαίρεση αποτελεί το «Αιματωμένα ξημερώματα», που αναφέρεται σε μια πράξη εκ-δίκησης κάποιων Κρητικών μετά την τελευταία επανάσταση· ο Κατσίμπαλης το χαρακτηρίζει ως το πρώτο «καθαυτό αφήγημα».

Τέλος, το «Χριστουγεννιάτικο» είναι πιθανότατα γραμμένο στο Παρίσι και μοιάζει περισσότερο με ταξιδιωτική εντύπωση· ο συγγραφέας διατυπώνει τις σκέψεις του για τη χρεωκοπία της επιστήμης, θέμα στο οποίο θα επανέλθει με το δοκίμιό του «Η επι-στήμη εχρεωκόπησε;» το 1909.

«Τι μου λένε οι παπαρούνες», Πινακοθήκη 6 (Αύγ. 1906) 96-98

«Μια αγάπη», Πινακοθήκη 6 (Οκτ. 1906) 133-139

«Requiem», Πινακοθήκη 7 (Μάρτ. 1907) 3-4

[αναδημοσιεύονται από τον Γ. Κ. Κατσίμπαλη «Ο άγνωστος Καζαντζάκης», Νέα Εστία, τ. 64, τχ. 744 (1.7.1958) 1021-1025]

«Νύφη», Πινακοθήκη 7 (Απρ. 1907) 34

«Αιματωμένα ξημερώματα», Παναθήναια 13 (31.3.1907) 366-368

[αναδημοσιεύονται από τον Γ. Κ. Κατσίμπαλη «Ο άγνωστος Καζαντζάκης», Νέα Εστία, τ. 64, τχ. 746 (1.8.1958) 1142-1144]

«Η επιστροφή του ασώτου», Πινακοθήκη 7 (Μάιος 1907) 55

«Δυο δάκρυα», Παναθήναια 14 (31.5.1907) 111-112

«Νοσταλγία», Πινακοθήκη 7 (Ιούνιος-Ιούλιος 1907) 73

«Χριστουγεννιάτικο», Πινακοθήκη 7 (Ιαν. 1908) 172-173

[αναδημοσιεύονται από τον Γ. Κ. Κατσίμπαλη «Ο άγνωστος Καζαντζάκης», Νέα Εστία, τ. 64, τχ. 745 (15.7.1958) 1079-1083]